SKEMMA

cripple

* * *

I)

(-da, -dr), v.

1) to put to shame;

2) to shorten, make shorter; dagr, nótt skemmist, the day, night shortens;

3) to damage, spoil (skemma vápn manna); vera skemmdr, to be hurt.

II)

f. a small detached building, lady’s bower; storehouse.

* * *

d, [skömm, skamm], to put to shame, Sks. 702, Barl. 54, 55, 125, 146.

2. reflex. to blush, Barl. 36, v. l.; skernmask naktra líma, Sks. 534, 549.

II. [skamr], to shorten; skemma svá samstöfur at göra eina ór tveim (i. e. by contraction), Edda i. 610; vél (common Engl. to skimp) skar aptan ok skemdi fjaðrar, Gsp.; skulu þeir af kili höggva, ok s. svá skip þeirra … göra eigi skemra en …, N. G. L. i. 99; s. líf sitt, Al. 43; þá er tveir eru skemdir, degi hvárr, shortened each by a day, Rb. 526: impers., en er dag tók at skemma, Fms. i. 67; er nótt dimmaðisk en dagr skemdisk, Fb. i. 71, Sks. 230.

2. to damage, spoil; skemma vápn manna, Al. 168; eigi er enn öllu skemt, Band. 39 new Ed.; vera skemdr, to be hurt, Bs. i. 287; ó-skemdr, unhurt, unscathed, id.: freq. in mod. usage, skemdu það ekki, þú hefir skemt það, thou hast spoiled it; or also, það er skemt, it is damaged, in a bad condition.